Hoi iedereen,
Hierbij dan weer ons eerste bericht vanuit het voor ons inmiddels vertrouwde Bali. Het is heel anders nu we hier zijn als vrijwilligers. Hierdoor krijgen we een hele nieuwe kant van Bali te zien.
We verblijven bij de oprichter van de school, Ketut, en zijn familie waar we deel uitmaken van het dagelijks leven van een Balinese familie. Dit komt vooral neer op vroeg opstaan, vanaf 's ochtends
vroeg nasi maken (gelukkig maken ze voor ons voor het ontbijt een uitzondering) en veel bezig zijn met het tevreden houden van de goden door het maken van offerbakjes.
Het schooltje waar we op lesgeven (3 losse lokaaltjes tussen de rijstvelden) is op 3 minuten lopen van onze homestay. We geven allebei een eigen klas les. Leander heeft de groep met kinderen van
11-15 jaar en Janneke kinderen van ongeveer 8-11. Er zit veel verschil in de niveaus van de kinderen. Sommigen komen uit slechte familes, zijn wees of hebben een beperking waardoor klassikaal
lesgeven een uitdaging is. De kinderen komen vrijwillig naar de school na hun reguliere school, dus zijn wel gemotiveerd en de 'yayasan' zoals ze de school hier noemen is voor sommigen dan ook een
tweede thuis waar ze de hele middag te vinden zijn.
Na de les wandelen we vaak met de hond van Ketut naar de rijstvelden aan het eind van de straat. Hier kunnen we lekker zitten met een kokosnootje en praten met de locals. Het is wel lastig soms om
iets voor de mensen hier te doen, bijvoorbeeld als je een fooi wil geven dan nemen ze dat niet aan omdat wij de teachers zijn. Wel een beetje omgekeerde wereld dus als toerist waarbij ze proberen
zoveel mogelijk geld uit je zakken te kloppen.
We zijn in ieder geval wel gerust gesteld dat dit een 'echt' project is en geen toeristische attractie zoals steeds meer vrijwilligers organisaties schijnen te worden. Ketut is een man met hart
voor de kinderen en al het geld dat hij verdiend met toertjes of eten verkopen steekt hij in de yayasan. Het belangrijkste is nog dat de kinderen het naar hun zin hebben en elke dag terugkomen. Als
we door het dorpje lopen zwaaien families naar ons en sommige bewoners bedanken ons ervoor dat we ons inzetten voor hun kinderen en kleinkinderen. Het is heel dankbaar om te doen en echt een
ervaring.
In het weekend zijn we 'vrij' en dan gaan de vrijwilligers op stap om Bali te verkennen. Wij maakten van deze tijd gebruik om naar het eiland Lembognan te gaan, voor sommigen misschien bekend van
het schilderij wat boven onze bank in Tilburg hangt. Hier hebben we voor de eerste keer sinds we hier zijn in de zon gezeten, aangezien we hier verder de hele dag in de schaduw proberen te blijven
om maar niet oververhit te raken (Janneke mag alleen lange broek aan en shirt met mouwen). Maar met een verkoelende zee in de buurt en zwemkleding is dat natuurlijk een ander verhaal ;). We hebben
hier ook gesnorkeld met manta roggen. Die zijn echt enorm (meer dan 2 meter breed) en hebben een bek waar wij wel in zouden passen. Gelukkig eten ze alleen plankton (tenminste dat is wat ze ons
vertelden).
Nu zijn we alweer aan onze tweede week begonnen en de tijd vliegt. Hopelijk gaat het niet te snel, want het is hier veel te leuk!
Liefs, Leander en Janneke
Ps foto's komen nog.
