Het einde van lesgeven en het begin van bacpacken
13 dec. 2014
🇲🇾
vanuit Maleisië
Hoi iedereen!
Na een paar weken stilte van onze kant weer een update voor de site. Dat het stil was betekent niet dat we stil hebben gezeten. We hebben het zelfs druk gehad met lesgeven, eilandhoppen, ceremonies
bijwonen en steden tripjes. Tsja het leven is zwaar hier ;)
In het weekend na onze laatste blog hebben we de hoogste berg beklommen van Bali, de Gnung Agung. Voor het gemak deden we dit ook nog eens in
het donker om met zonsopgang boven te zijn. Dit was gemakkelijker gezegd dan gedaan. 4,5 uur lang hebben we geklommen alsof ons leven er vanaf hing. Volgens Janneke was dit ook echt zo en ook
Leander moest toch wel toegeven dat dit andere koek was dan de alpen. Maar bovenaan kregen we wel wat ons belooft was: een schitterend uitzicht boven de wolken uit. Het harde werk was dus wel zeker
de moeite waard.
De laatste weken van het lesgeven zijn we vooral bezig geweest met de kinderen om een musical voor te bereiden. De lokale docent is namelijk helemaal fan van mamma mia en had ons daarom gevraagd om
een musical te maken met de kids. Nu had ze mazzel dat Janneke haar interesse deelde en voor Leander het wist zat ook hij midden in de musical voorbereidingen. Het was nogal een opgave om in 2
weken met kinderen die ook nog eens je taal niet spreken een Engelse musical voor te bereiden. Maar het was super leuk om te doen. Als we door het dorp liepen hoorden we telkens kinderen mamma mia
zingen, zo grappig. Op de dag van de uitvoering waren wij bijna net zo zenuwachtig als de kids zelf, maar de kinderen deden het beter dan ooit tevoren. Na een daverend applaus van het publiek (de
andere kinderen van de school) hebben we met z'n allen geswingd op het podium. En toen de mamma mia cd stopte begonnen de kids opeens te zingen voor ons, omdat het onze laatste dag op de school
was. Na het lied kwamen ze ons allemaal een hand geven om ons gedag te zeggen. Hier moesten we toch wel even met onze ogen knipperen en we gaan ze zeker ook heel erg missen.
Na onze laatste schooldag zijn we vertrokken naar de gili eilanden voor de kust van Lombok voor witte stranden en een helder blauwe zee. Beetje jammer alleen dat het daar met bakken uit de hemel
kwam en we dus vooral de binnenkant van ons strandhutje gezien hebben. Lang leve het regenseizoen. De volgende ochtend zijn we vroeg opgestaan want de ochtenden zijn vaak wel droog. De gili's staan
er om bekend dat je er goed kunt snorkelen, dus dat zijn we dan ook gaan doen. En al na vijf minuten zagen we waar we naar zochten: een groene zee schildpad. Heel vet om te zien tussen het koraal
en alle gekleurde vissen. Na het snorkel avontuur zijn we weer op de boot terug gestapt naar 'ons' dorpje in Bali want we waren nog uitgenodigd voor een crematie.
Ja, je leest het goed. Op Bali krijg je een vrolijke uitnodiging om toch vooral op een crematie te komen. De oude priester van het dorpje was namelijk overleden en hoe meer mensen er op een
crematie komen, hoe groter de kans dat de overledene beter terugkomt in het volgend leven. Huilen is ook niet gepast, want hierdoor komt de overledene namelijk minder goed terug in een volgend
leven. Dit zorgt dan ook voor een bizarre combinatie voor ons westerlingen, lachende gezichten en gezellige praatje op een crematie. We werden gelijk meegenomen het huis in waar het lichaam lag. Ze
wilden ons graag alles laten zien en ze doen niet moeilijk over het zien van het lichaam. Best bizar vonden wij. Ze waren net even bezig het lichaam over te tillen naar de kist. Met de sigaret nog
in de mond doen de mannen dit zo maar even (tussendoor laten ze de kist nog even vallen en steekt de hand van de overledene er nog uit), terwijl de kleindochter even uitleg aan ons geeft wat er
allemaal gebeurt. Heel vreemd allemaal dus. De enige overeenkomst die we hebben kunnen vinden met westerse begrafenissen is het plakje cake wat uitgedeeld werd;-)
Toen alle gebeden waren uitgevoerd door de priesters vetrokken we in een hele stoet naar het crematieveld. Het lichaam werd op een hele hoge toren getild. Dit ging gepaard met veel kabaal en op elk
kruispunt drie rondjes om de geesten in de war te brengen. Voor als jullie het nog niet wisten, kwade geesten verblijven namelijk vaak op kruispunten. Aangekomen op het veld werd het lichaam weer
overgedragen, deze keer in een witte papier marche stier. Deze werd vervolgens aangestoken en hierna vertrok iedereen. Wat bizar om mee te maken allemaal!
Na de crematie hebben wij onze backpack weer ingepakt en afscheid genomen van onze mede vrijwilligers en ons gastgezin. We vonden onze tijd als vrijwilliger een heel bijzondere
ervaring.Door echt bij de familie zelf te verblijven en een rol te vervullen in het dorp leer je het echte leven van de locals kennen. Je
gaat mee in hun ritme en gewoontes. Zo hielp Janneke met de offers klaarmaken met de vrouwen en ging Leander na werktijd met de Indonesiërs badmintonnen (hier zijn ze echt helemaal gek van).
Kortom, onze tijd hier was echt onvergetelijk. Mocht je ooit nog eens zoiets in de toekomst willen doen dan kunnen we het je van harte aanbevelen. Wij gaan het in ieder geval erg missen.
Na nog een luxe nachtje in het Mercure hotel, waar Janneke vorig jaar met haar moeder zat, was het tijd om Bali te verlaten na een onvergetelijke maand. Op naar Singapore! In Singapore hebben we
twee dagen de superschone stad verkent met grote shoppingmalls, kerstlampjes en regeltjes, heel veel regeltjes. Was je handen na het plassen, snuit je neus met een zakdoek, doe je rugtas af in de
metro, geen kauwgum kauwen en ga zo maar door. Op een overtreding staan boetes van 500 tot 4000 euro. Geen wonder dus dat deze mensen zich keurig aan de regeltjes houden.
Twee dagen Singapore is genoeg vonden wij (ook voor onze portemonnee), dus zijn we doorgetrokken naar Maleisië. Hier zitten we nu in de bergen, de Cameron Highlands. Het is hier wel koud vinden
wij, maar twintig graden :p Dit gebied staat vooral bekend om de grote theeplantages die we vandaag hebben bekeken. Je kan hier heel mooi wandelen door jungles en thee plantages. En het zit hier
vol met Nederlanders, die houden blijkbaar van wandelen dus wij hebben het hier wel gezellig :)
De komende twee weken hebben we nog de tijd om de stranden van Maleisië te verkennen, want op tweede kerstdag vetrekken we weer naar Sri Lanka. Kortom, wij vervelen ons hier nog lang niet!
Liefs,
Leander en Janneke
Reacties
Reacties
13 dec. 2014, 17:17
Nou weer veel leuke bijzondere verhalen. En die thee plantages lijken mij ook prachtig!
In afwachting op de volgende berichten.
xxx Nan
13 dec. 2014, 20:55
Klinkt goed hoor! Lijkt me echt een bijzondere ervaring, zo'n crematie. Vooral erg gezellig dus;)
14 dec. 2014, 05:30
Wat fijn dat jullie het zo naar jullie zin hebben. Leuk om weer te lezen wat jullie zoal uitspoken.
Heel veel plezier met de verdere reis!!!
14 dec. 2014, 10:00
Wat een afwisseling.
Geniet ervan.
Doen wij hier van jullie verslag.
Veel plezier.
Groeten, Simon & Nel
14 dec. 2014, 10:13
Super leuke verhalen en fijn om te lezen dat jullie er volop van genieten! Super veel plezier nog de komende tijd.
Groetjes dian
14 dec. 2014, 11:12
Wat een verschillen zeg, met de westerse cultuur. Heel bijzonder om mee te maken lijkt me. Leuk om te lezen! Nu genieten van het toerist zijn, de barre temperaturen :-) en Maleisië verkennen. Enjoy!!
Liefs, Elianne
15 dec. 2014, 12:54
Goed bezig jullie. Al weer op de helft maar gelukkig nog genoeg leuke dagen voor de boeg. Geniet er van en we blijven jullie volgen!
15 dec. 2014, 20:20
wow, wat een belevenissen! Fijn om te lezen hoe jullie genieten! Nog heel veel mooie ervaringen en heel veel liefs vanuit Krimpen ad IJssel van ons allen!!
17 dec. 2014, 17:10
Heee Janneke!
Heb net even alle verhalen gelezen van jullie prachtige reis! Wat doen jullie mooie dingen zeg!! Echt heel leuk te lezen. Wilde je even op Facebook berichtten, maar zie ineens dat je dat niet meer hebt! :P
Nou.. keep on going daar en geniet van de laatste maand!
Veel liefs,
Dienke
28 dec. 2014, 20:26
Wat genieten jullie en wij genieten mee wachten op het vervolg.hebben een heerlijk dinee gehad bij je ouders met t.ton en oma liefs opa en. Oma
{{ reactie.post_date.date | formatDate('DD MMM YYYY HH:mm') }}
Reageer
Laat een reactie achter!
De volgende fout is opgetreden
- {{ error }}
Je reactie is opgeslagen!